1En na zes dagen nam¹ Jezus Petrus en Jacobus en zijn broer Johannes mee
en bracht hen omhoog een hoge berg op, afgezonderd.
2En zijn verschijning werd vóór hen veranderd:
zijn gezicht scheen als de zon
en zijn kleren werden wit als het licht.
3En kijk, aan hen verschenen² Mozes, en Elia,
die samen met hem spraken.
4Petrus reageerde en zei tegen Jezus:
'Heer, het is goed dat wij hier zijn.
Als je wilt, zal ik hier drie tenten maken,
voor jou een, voor Mozes een en voor Elia een.'
5Terwijl hij nog sprak,
kijk, een lichtende³ wolk overschaduwde hen,
en kijk, een stem uit de wolk, die zei:
'Deze is mijn zoon, de geliefde,
in wie ik welbehagen heb:⁴
hoor naar hem.'
6Toen de leerlingen dat hoorden, vielen ze op hun gezicht,
ze vreesden zeer.
7Jezus kwam naar hen toe,
hij raakte hen aan en zei:
Opstaan⁵ , vrees niet!
8Toen ze hun ogen opensloegen,
zagen ze niemand dan hem, alleen Jezus.
9Terwijl zij van de berg afdaalden,
droeg Jezus hen op:
'Zeg het tegen niemand, dit gezicht,
totdat de Mensenzoon uit de doden is opgewekt.'

Noten

1	Meenemen en omhoog brengen in deze zin presens historicum, wat ik in de vertaling niet terug laat komen.
2	ὤφθη,‘verscheen’: enkelvoud, daarna συνλαλοῦντες meervoud.
3	Verlicht of lichtgevend?
4	Zelfde zin als bij de doop: 3:17. ἐν ᾧ εὐδόκησα: kan zijn dat de aoristus hier een perfectisch of ingressief aspect aangeeft (‘in wie ik welbehagen gekregen heb’).
5	Ἐγέρθητε: van ἐγείρω, opstaan, wakker worden. Is er de suggestie dat de leerlingen slapen? (word wakker —-> ze deden hun ogen open…) Dat het een imp. pass. is, is inhoudelijk van gewicht: niet opstaan, maar opgewekt wórden (idem in vers 9); niet wakker worden, maar wakker gemáákt worden, maar de passieve vorm is lastig in de vertaling weer te geven.