24De koning van Assur (Assyrië) deed (mensen¹ ) komen
uit Babel en uit Kutha en uit Avva en uit Hamath en uit Sefarvaim²
en deed hen wonen
in de steden van Samaria in de plaats van de kinderen van Israël.
Zij namen bezit van Samaria en gingen wonen in haar steden.

25En het geschiedde in het begin dat zij daar woonden,
dat zij niet JHWH vreesden.
En JHWH zond leeuwen bij hen, die verslindend waren bij hen.
26Ze zeiden tegen de koning van Assur (Assyrië), zeggend:
‘De volkeren, die jij in ballingschap hebt gevoerd
en hebt doen wonen in de steden van Samaria,
kennen de gewoonten niet van de god van het land,
zodat hij de leeuwen tegen hen heeft uitgezonden,
en zie, die waren dodelijk voor hen,
omdat zij niet de gewoonten kenden van de god van het land.’
27De koning van Assur (Assyrië) beval, zeggend:
‘Doe daar een van de priesters heen gaan,
die jullie vandaar in ballingschap hebben weggevoerd,
zodat die gaan en daar gaan wonen
en hen de gewoonten van de god van het land onderwijzen’
28En een van de priesters, die ze in ballingschap hebben weggevoerd uit Samaria,
kwam en ging wonen in Bethel
en hij werd iemand, die hen onderwees, hoe ze JHWH moesten vrezen.
29Maar zij bleven, volk na volk, hun (eigen) goden maken
en legden die in de tempel³ op de offerhoogten, die de Samaritanen hadden gemaakt:
volk na volk in hun steden, daar waar ze woonden.
30De mensen van Babel maakten Soekkot Benot,
de mensen van Kuth maakten Nergel,
de mensen van Chamat maakten Asjima.
31De Avieten maakten Nivchaz en Tartak
En de Sefarfieten bleven hun kinderen verbranden
in het vuur voor Adramelech en Anamelech, de goden van de Sefarfieten.
32Ook gingen ze JHWH vrezen
en maakten voor zichzelf uit hun midden priesters voor de offerhoogten,
die het voor hen zijn gaan doen in de tempel op de offerhoogten.
33Zij bleven JHWH vrezen
en zij bleven hun eigen goden dienen volgens de gewoonten van de volkeren,
waarvandaan ze hen in ballingschap hadden weggevoerd.
34Tot op deze dag blijven ze doen naar de eerdere gewoonten:
niet vrezen ze JHWH
en niet doen ze volgens hun voorschriften en gewoonten
of volgens de Torah en het gebod,
zoals JHWH heeft geboden aan de kinderen van Jacob, wiens naam is Israël.

Noten

1	Het woord ‘mensen’ (v. 24) wordt niet genoemd in het Hebreeuws, maar in het Nederlands is het wel beter om het woord ‘mensen’ tussen te voegen.
2	סְפַרְוַיִם (v. 24) en סְפַרְוַיִם (v. 31) komen uit Sumerië.
3	Het woord בַּיִת (huis) heb ik in verband met de offerhoogten vertaald met ‘tempel’ (v. 29 en v. 32).