41En toen hij dichterbij kwam en de stad zag
weende hij om haar en zei:
42mocht je toch op deze dag herkennen, juist jij,
wat tot vrede leidt,
maar nu is het verborgen voor je ogen.
43Want er zullen dagen over je komen
waarop je vijanden een wal voor je zullen opwerpen
en je zullen omsingelen
en je van alle kanten zullen insluiten;
44ze zullen jou
en je kinderen in jou verpletteren¹
en ze zullen in jou geen steen op de andere laten
omdat je niet de juiste tijd herkende
van het omzien naar jou.²

45Hij ging de tempel binnen
en begon de kooplieden eruit te gooien
46hen zeggend:
er staat geschreven:
‘Mijn huis zal een huis van gebed zijn’³
maar jullie hebben er ‘een rovershol’ van gemaakt⁴
47Hij gaf dagelijks onderricht in de tempel.
De overpriesters en de schriftgeleerden
zochten hem om te brengen,
zo ook de eersten van het volk,
48en ze vonden niets wat ze konden doen,
want heel het volk klampte zich aan hem vast
om hem te horen.

Noten

1	Ps. 137:9
2	nl. door God
3	Jes. 56:7
4	Jer. 7:1

Print deze tekst | vertaling door Machteld | bij 8e van de herfst (10 november 2019)
Laatste wijziging 2000 01 01 00:00:00
Reacties: nog geen reacties
Andere vertalingen: Luc. 19,41-48 , Luc. 19,41-48 Jezus'tranen over Jeruzalem, Luc. 19,41-48 dominus flevit, Luc. 19,41-48 , Luc. 19,41-48 , Luc. 19,41-48 , Luc. 19,41-48