22En toen¹ de dagen van hun reiniging² volgens de wet van Mozes waren vervuld,
brachten zij hem naar Jeruzalem
om hem aan de Heer voor te stellen³ ,
23zoals geschreven staat in de wet van de Heer:
al het eerstgeborene⁴ van het mannelijke
zal heilig⁵ voor de Heer genoemd worden⁶ .
24en om een offer te brengen⁷
zoals gezegd is in de wet van de Heer,
een koppel tortelduiven of twee duivenjongen⁸ .
25En zie, er was een man in Jeruzalem
wiens naam was Simeon
en deze man was rechtvaardig
en devoot⁹
verwachtende de vertroosting¹⁰ van Israël
en de heilige geest was op hem,
26en er was hem een godsspraak gegeven¹¹
door de heilige geest
dat hij de dood niet zou zien,
voor hij de gezalfde van de Heer gezien had.
27En hij kwam door de geest naar de tempel
en bij het naar binnen brengen door de ouders van het kind Jezus
om met hem te doen overeenkomstig de gewoonte van de wet
28nam ook hij hem in de gebogen armen
en loofde God en zei:
29Nu laat gij uw knecht los, meester, naar uw woord in vrede
30want mijn ogen hebben uw heil gezien
31dat gij bereid hebt voor het aangezicht van alle volken:
licht als een onthulling¹² voor alle heidenen¹³
32en tot heerlijkheid¹⁴ voor uw volk Israël¹⁵ .
33En zijn vader¹⁶ en¹⁷ moeder zijn verwonderd
bij wat over hem gezegd wordt¹⁸ .
34En Simeon zegende hen
en zei tegen Maria, zijn moeder:
Zie, deze wordt (aan)gesteld tot een val en opstanding
van velen in Israël
en tot een weersproken¹⁹ teken²⁰
35— en ook door jouw eigen ziel zal een zwaard gaan
— zo worden uit vele harten overleggingen²¹ openbaar²²
36Ook een profetes Hanna was er,
dochter van Fanoeël,
uit de stam Aser,
hoogbejaard²³ ,
ze had met een man zeven jaar geleefd vanaf haar meisjestijd
37en nu was zij weduwe,
zo´n vierentachtig jaren.
Zij was nooit weggegaan uit de tempel,
en dient God met vasten en gebeden,
nacht en dag.
38En zij kwam op dat moment dichterbij,
zij bracht God dank
en sprak over hem tot allen
die de verlossing van Jeruzalem verwachtten.
39En toen zij alles volbracht hadden wat naar de wet van de Heer²⁴ (was),
keerden zij terug naar Galilea, naar hun stad Nazareth.
40Het kind groeide op en werd sterk,
vervuld van wijsheid,
en Gods genade was op hem.

Noten

1	In deze perikoop telkens voorkomend: en toen,.. en,.. en.…, alsof het allemaal in haast is; iets is wat een ooggetuige / verteller door wil geven. Dit kenmerkende `en´ van dit deel van dit evangelie moet je niet weg vertalen!
2	Voor een zoon de zeven dagen tot de besnijdenis en daarna nog eens 33 dagen. Zie Lev. 12,6
3	letterlijk: dicht bij de Heer te brengen….
4	Letterlijk: dat wat de moederschoot opent.
5	ook mogelijke vertaling: apart gezet, (toe)gewijd aan
6	Zie Exodus: 13,2-15 en Ex. 22,28
7	offeren
8	Leviticus 12: 8
9	vroom, god-vrezend
10	bemoediging, zoals in Jesaja 40: 1; 49: 13
11	Woordenboek van Thayer: een orakel / (al dan niet gevraagd) advies gegeven
12	apocalyps
13	Zie Jesaja 42:6 en Jes. 49:6
14	glorie
15	Jesaja 46:13
16	een aantal handschriften hebben Jozef i.p.v.. vader
17	`zijn´ toegevoegd door de handschriften die `Jozef´ hebben
18	Is dat omdat zij de woorden van Jesaja 8:18 herkennen in de woorden van Simeon, als iets wat nu kennelijk uitkomt?
19	Willibrord: omstreden.
20	Het Griekse woord voor teken (ÏƒÎµÎ¼ÎµÎ¹Î¿Î½) lijkt haast een woordspeling op de (vergriekste) Hebreeuwse naam Simeon: verhoring/gehoorde/verhoorde.
21	opinies, meningen
22	Letterlijk: een apocalyps
23	letterlijk: was gereisd door vele dagen.
24	Opnieuw “ de wet”, net als vers 22/23. De rand om de lezing heen is de wet die door wetsgetrouwe, vrome mensen wordt volbracht.