Marcus 10,1-16

Vrouwen en Kinderen Eerst

‘Twistgesprek met Farizeeën’ geeft de NBV als kopje boven de pericoop, dat wekt de indruk dat het een ordinaire ruzie was, alsof het niet een zinvol Joods debat was over de Joodse Schriften. Daarmee wordt het uit elkaar gaan van de volgelingen van Jezus en het Jodendom bij voorbaat tot een vechtscheiding gemaakt. Voor Jezus is de verbondenheid tussen mensen (en generaties, in vers 13 begint niet een nieuw gedeelte) echter een primaire scheppingsdaad, wie daar een wig tussen drijft, geeft het verkeerde voorbeeld.

1 En vandaar opgestaan gaat hij naar de grenzen van Judea en over de Jordaan en opnieuw komen de menigten en zoals hij gewoon was onderwees hij hen opnieuw.

2 En er kwamen Farizeeën die hem vroegen of het een man toegestaan is zijn vrouw los te laten, om hem op de proef te stellen.

3 Hij antwoordde hen: „Wat heeft Mozes jullie geboden?”

4 En ze zeiden: „Mozes heeft toegelaten een scheidingsacte te schrijven en los te laten.”

5 En Jezus zei tegen hen: „Tot jullie hardhartigheid schreef hij dit gebod.

6 Vanaf het begin van de schepping echter maakte Hij hen mannelijk en vrouwelijk.

7 Daarom zal een mens zijn vader en moeder verlaten en aangehecht worden aan zijn vrouw.

8 En de twee zullen één lichaam zijn, zodat ze niet langer twee zijn, maar één lichaam.

9 Wat God heeft samengespannen, scheide de mens niet.”

10 En in huis ondervroegen de leerlingen hem opnieuw hierover.

11 En hij zegt tot hen: indien iemand zijn vrouw loslaat en een ander huwt, pleegt hij echtbreuk tegenover haar.

12 En indien zij haar man loslaat en een ander trouwt pleegt zij echtbreuk.”

13 En zij brachten hem kinderen opdat hij hen zou aanraken en de leerlingen berispten hen.

14 Maar toen Jezus het zag, raakte hij geprikkeld en zei: „laat de kinderen bij me komen, hinder hen niet, want aan zodanigen behoort het koninkrijk van God.

15 Waarlijk, ik zeg jullie, wie het koninkrijk niet verwelkomt zoals een kind, gaat er niet naar binnen.”

16 En hij nam hen in de armen en hij zegende ze door hen de handen op te leggen.

Aantekeningen

1 De pericoop begint in de tegenwoordige tijd, dit maakt het tot een levendige vertelling.

`menigten´, hier in het meervoud

`het gebied´, letterlijk `de grenzen´

4 wegsturen staat hier zonder object, het veronderstelde object zou dus ook de scheidingsacte kunnen zijn, maar het is duidelijk dat het evenals in vers 2 om de vrouw gaat. Vgl. Jeremia 3.8

5 Sklerokardia (hardhartigheid), vgl Deut. 10.16 en Jer. 4.4, Sir. 16:10

6 Ook kan vertaald worden met ‘Als beginsel der schepping’: de verbondenheid tussen mensen is de basis van Gods scheppingsdaad

9 letterlijk: onder een juk heeft samengebracht

11: tegenover haar, d.w.z. tegen de eerste vrouw

15 paidion (kind) kan als neutrum zowel een eerste als een vierde naamval zijn, het is dus een open vraag of het de opdracht is als een kind te worden of dat het koninkrijk verwelkomd wordt zoals een kind in de armen wordt gesloten.