Marcus 4,35-41

 


Slapend op het hoofdkussen…

35
Als het op die dag avond geworden is, zegt hij:
36
laten wij oversteken naar de overkant.
De menigte achterlatend, namen ze hem aan boord op,
zoals hij in het schip was.
En ook andere schepen waren met hem.
37
Toen kwam er een grote wervelstorm opzetten,
en de golven wierpen zich in het schip,
zodat het schip al vol liep.
38
En zelf was hij bij de steven
en lag op het hoofdkussen te slapen.
En ze wekten hem en zeiden tot hem:
39
Leermeester, trekt u zich er niets van aan
dat wij vergaan?
Toen hij opgewekt was,
bestrafte hij de wind en zei tot de zee:
Zwijg, houd je bek!
En de wind werd moe
40
en er ontstond grote kalmte.
En hij zei tot hen:
waarom zijn jullie zo beangst?
41
Hoezo, hebben jullie dan geen geloof?
En zij vreesden met grote vrees en zeiden tot elkaar:
wie is deze toch,
dat ook de wind en de zee hem gehoorzamen?
Scroll naar boven