5Toen aan de koning van Egypte werd bericht
dat het volk op de vlucht was geslagen,
werd het hart van farao en van zijn dienaren gedraaid ten aanzien van het volk
en ze zeiden:
'Wat hebben we gedaan dat we Israël hebben laten vertrekken uit het dienen van ons?'
6Hij spande zijn strijdwagen in
en nam zijn volk met zich mee.
7Hij nam zeshonderd elite strijdwagens
en alle overige strijdwagens van Egypte
met drie man op elk ervan.
8JHWH verhardde het hart van farao, koning van Egypte
die de zonen van Israël achtervolgde.
Maar de zonen van Israël trokken verder met opgeheven hand,
9De Egyptenaren, elk paard, wagen van Farao, zijn ruiters en zijn leger achtervolgden hen
en haalden hen in bij Pi-Hachirot tegenover Baäl-Sefon,
waar ze bij de zee het kamp hadden opgeslagen.
10Farao naderde,
de zonen van Israël sloegen hun ogen op
en zie, de Egyptenaren trokken achter hen op.
Ze werden erg bang
en de zonen van Israël schreeuwden tot JHWH,
11en ze zeiden tot Mozes:
'Is het omdat er in Egypte geen graven zijn
dat je ons hebt meegenomen om in de woestijn te sterven?
Waarom heb je dit met ons gedaan door ons uit Egypte te laten vertrekken?
12Is dit niet het woord dat wij in Egypte tot jou hebben gesproken:
Laat ons alleen, wij willen de Egyptenaren dienen
want het is voor ons beter om de Egyptenaren te dienen
dan dat wij sterven in de woestijn.'
13Maar Mozes zei tot het volk:
'Wees niet bang, blijf in positie
en je zult de redding van JHWH zien
die Hij heden voor jullie zal realiseren,
want zoals jullie heden de Egyptenaren hebben gezien,
zo zullen jullie ze tot in eeuwigheid niet langer zien.
14JHWH zal voor jullie de strijd aangaan,
Maar jullie, jullie moeten je erbuiten houden.'

Noten
V. 5 ‘Het dienen van ons’: infinitivus constructus van עבד plus suffix 1e pluralis.
V. 8 ‘Die’ is hier nodig, omdat anders JHWH de zonen van Israël achtervolgt.
V. 9 In vertaling is de volgorde van de verschillende bestanddelen van de grondtekst moeilijk te handhaven.
V. 14  Of: ‘jullie moeten zwijgen/stil zijn”. Maar de tekst bevat natuurlijk een tegenstelling tussen ‘de strijd aangaan/vechten’ en ‘je stil/erbuiten houden’.