41 Toen Hij zo dichtbij gekomen was
dat Hij de stad zag liggen,
barstte Hij in tranen uit om haar,
42  terwijl Hij zei:
als je nu deze dag eens wist
wat jou tot vrede zou strekken!
Maar nu is het verborgen voor je ogen.

43  Want er zullen dagen over je komen
dat je vijanden een verschansing tegen je zullen opwerpen,
je zullen omsingelen en je van alle kanten zullen klem zetten.
44 Zij zullen jou en je kinderen in jou tegen de grond slaan¹
en zij zullen in jou niet een steen op een ander laten,
omdat jij niet de tijd van je visitatie hebt onderkend.
45 In de tempel binnen gegaan begon hij de kooplui eruit te jagen,
46 terwijl Hij zei:
‘Er staat geschreven: Mijn huis zal een huis van gebed zijn,
maar jullie hebben er een rovershol van gemaakt.’
47 Hij gaf dagelijks onderwijs in de tempel.
De hogepriesters en de schriftgeleerden zochten gelegenheid om Hem om te brengen,
evenals de leiders van het volk.
48 maar ze vonden niets wat ze zouden kunnen doen,
want al het volk hing aan zijn lippen² .