|
1e van de zomer, 21 juni 2015
Marcus 4,35-41
Geloof tegenover angst
Inleiding
Angst, — een blijk van de dingen niet onder controle te hebben. Geloof, Jezus handelt in vertrouwen, in geloof. Geen magische manipulatie, maar een majestueuze zelfbeheersing, in en uit het volste vertrouwen, daarmee begint alles. Jezus, opgestaan zijnde, — stel het u voor in het heen en weer slingerende scheepje — bestrafte de wind en het werd indrukwekkend stil.
Vertaald naar deze tijd: een psychoot, bedrukte maar biddende huisgenoten, de gordijnen in huis waaien woest heen en weer, angst. Zelfoverwinning: ik ga buiten wandelen, en het is kalm, rustig weer, niets aan de hand.
Vertaling
35Hij zei tot hen — op diezelfde dag toen het avond werd —:
Laten we oversteken naar de overkant.
36En zij lieten de menigte achter
en namen Hem mee, daar Hij in het schip was,
en andere schepen gingen met Hem.
37Er stak een zware stormwind op
en de golven sloegen over in het schip
zodat het al vol liep.
38Intussen was Hij in het achterschip,
slapend op een kussen.
Ze wekten Hem en zeiden tot Hem:
Meester, bekommert het U niet dat wij vergaan?
39Toen Hij was opgestaan bestrafte Hij de wind en zei tot de zee:
Zwijg, wees stil!
De wind ging liggen en er werd een grootse stilte.
40Hij zei tot hen:
Wat zijn jullie bang? Hebben jullie soms nog geen geloof?
Ze vreesden (met) grote vrees1 en zeiden tot elkaar:
Wie is toch deze, dat zelfs de wind en de zee aan Hem gehoorzamen?
Noten
| 1 | in het Grieks een uitdrukking als: `je slag slaan´ |
|