Jesaja 49,13-18
- Vertaling: Karel Deurloo
- voor 27 februari 2011: 8e na Epifanie (A-jaar)
- uit Jesaja: Jesaja 49,13-18
13
Jubel, jullie hemelen
juich, aarde
breek uit in gejubel, jullie bergen!
Want JHWH troost zijn volk
hij erbarmt zich over zijn neergebogenen.
14
Sion zegt: ‘JHWH heeft mij verlaten.
Mijn Heer heeft mij vergeten!’
15
Zou een vrouw haar baby vergeten
of zich niet erbarmen over het kind uit haar lijf?
Ook al zouden zij die vergeten
ik zal jou niet vergeten!
16
Ja, ik heb je op [mijn] handpalmen gegrift
je muren1 staan mij steeds voor ogen.
17
Je kinderen komen al aanrennen
je vernielers, je verwoesters trekken weg uit jou .
18
Hef je ogen op naar rondom
en zie hoe ze allemaal verzameld naar je toekomen!
Zowaar ik leef
— godsspraak van JHWH —
ja, allemaal doe je ze als een sieraad aan
je bindt ze om als een bruid.
Noten
-
Muren als pars pro toto voor Jeruzalem = Vrouwe Sion (vs 14)↩︎